Ξυπόλυτοι το καλοκαίρι;

Ναι, αλλά όχι πάντα
Το καλοκαίρι τα παπούτσια συνήθως µας καταπιέζουν. Βγάλτε τα, αλλά υπό όρους.
Που να περπατήσετε
Στην άµµο…
Το περπάτηµα στην άµµο βοηθά να ενεργοποιηθούν οι νευρικές απολήξεις στις φτέρνες (µε παρόµοιο τρόπο όπως στη ρεφλεξολογία), γεγονός που συντελεί στην ολιστική αντιµετώπιση µιας πληθώρας διαταραχών όπως πονοκέφαλοι, στοµαχικά προβλήµατα, µυϊκοί πόνοι κ.λπ. Συγχρόνως µε αυτό τον τρόπο καταπολεµάται και η πλατυποδία, καθώς η άµµος παίρνει το σχήµα της φτέρνας και µετατρέπεται στο ιδανικό υπόβαθρο για σωστή βάδιση. Επιπλέον η άµµος που βρέχεται από τη θάλασσα είναι πλούσια και σε αλάτι, που έχει στυπτικές και αντιµικροβιακές ιδιότητες µε αποτέλεσµα να προστατεύει την επιδερµίδα του ποδιού από δερµατίτιδες και µυκητιάσεις, αρκεί βέβαια η παραλία να είναι καθαρή.
…και στο σπίτι
Ξυπόλυτοι µπορείτε να περπατήσετε και στο σπίτι σας ή σε άλλους ελεγχόµενους χώρους (δωµάτιο ξενοδοχείου κ.λπ.), αρκεί το πάτωµα να είναι καθαρό. Και σε αυτή την περίπτωση ενεργοποιούνται οι νευρικές απολήξεις της φτέρνας (αν και σε µικρότερο βαθµό απ’ ό,τι στην άµµο) ωφελώντας γενικά τον οργανισµό.
Και πού όχι
Μην περπατάτε ξυπόλυτοι σε χώρους όπως πισίνες ξενοδοχείων, καθώς κινδυνεύετε από µυκητίαση και να εκδηλώσετε την ασθένεια που είναι γνωστή ως «πόδι του αθλητή». Για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να περπατάτε ξυπόλυτοι σε αποδυτήρια γυµναστηρίων και οργανωµένων παραλιών. Και φυσικά δεν πρέπει να περπατάτε χωρίς παπούτσια στα σοκάκια του νησιού στις διακοπές, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος τραυµατισµού από σπασµένα γυαλιά κ.λπ.
Συµβουλές για διαβητικούς
Οι ασθενείς µε διαβήτη πρέπει να αποφεύγουν να περπατούν ξυπόλυτοι στην άµµο και γενικά όπου υπάρχει κίνδυνος να τραυµατιστούν, καθώς κάθε φαινοµενικά ασήµαντος τραυµατισµός µπορεί να βάλει την υγεία τους σε περιπέτειες. Αυτό συµβαίνει επειδή τα άτοµα µε διαβήτη που υποφέρουν και από διαβητικό πόδι παρουσιάζουν περιφερική αγγειοπάθεια και νευροπάθεια και δεν αντιλαµβάνονται τον πόνο, οπότε δεν καταλαβαίνουν καν αν έχουν χτυπήσει. Η πληγή ωστόσο που δεν κλείνει µετατρέπεται σε µια µονίµως ανοιχτή πύλη εισόδου για µικρόβια, τα οποία αυξάνουν τους κινδύνους για το πόδι τους.

Της Αλεξίας Σβώλου
Με τη συνεργασία των Τάσου Τερζόπουλου, φυσικοθεραπευτή, Πηνελόπης Τυµπανίδου, δερµατολόγου - αφροδισιολόγου, διδάκτορα στο Πανεπιστήµιο του Λονδίνου,
και Χρήστου Μανέ, πρόεδρου της ΕταιρΕίας Μελέτης Παθήσεων ∆ιαβητικού Ποδιού και διευθυντή του ∆ιαβητολογικού Κέντρου στο νοσοκοµείο «Παπαγεωργίου» Θεσσαλονίκης


myworld